
Zero Waste Europe introduceert met veel plezier de blogserie “Ontmoet onze leden”. Door middel van deze reeks maandelijkse interviews willen we u de kans geven om kennis te maken met onze leden en het werk dat ze doen.
Deze maand, voor de eerste speciale editie van onze serie “Ontmoet onze leden”, stellen we u graag voor aan onze Wetenschappelijk Coördinator.
Hallo Enzo, kun je ons een korte introductie van jezelf geven? Hoe lang ben je al in het veld? En eigenlijk, wat heeft je in (zero) waste gebracht?
Zeker! ik heb gewerkt bij Scuola Agraria del Parco di Monza, een R&D-centrum gevestigd in Monza, Noord-Italië sinds 1990. Mijn rol is het bevorderen van duurzaam beheer van afval en hulpbronnen. Ik ben agronoom van academische opleiding; Ik begon geïnteresseerd te raken in compostering en bioafvalstrategieën, om vroege pilots voor gescheiden inzameling in Italië te promoten. Uiteindelijk realiseerden we ons samen met het team van Scuola Agraria dat bioafval een stimulans was voor gescheiden inzameling en duurzaam afvalbeheer als geheel. Daarom zijn we geleidelijk begonnen alle gebieden van duurzaam afvalbeheer te bestrijken, om uiteindelijk afvalvrije programma’s, strategieën te promoten en oefenen. Het succes van de afvalvrije programma’s die we in Italië hebben geïmplementeerd, de operationele en economische optimalisatie ervan, werd een referentiemodel voor vergelijkbare strategieën in andere landen, te beginnen met Spanje, Wales en het VK, en vervolgens de Centraal-Oost-Europese landen (waardoor mijn professionele betrokkenheid bijzonder vreugdevol, zij het hel veeleisend).
Wat is uw huidige functie bij Zero Waste Europe?
Sinds de oprichting ben ik wetenschappelijk coördinator van Zero Waste Europe (ZWE). Toen ik de noodzaak van een pan-Europees afvalvrij netwerk besprak, zat ik samen met Joan Marc Simon, Mariel Vilella, Rossano Ercolini en andere oprichters van de organisatie om te brainstormen over de mogelijke structuur ervan. We dachten meteen na over de noodzaak om onze visie keihard te maken en de technische en wetenschappelijke kracht ervan zichtbaar te maken. Het opnemen van technische en wetenschappelijke argumenten in ons beleids- en belangenbehartigingswerk (naast het gebruik ervan in lokale netwerken ondersteunen in hun dagelijkse werk) is een van de belangrijkste succesfactoren geweest voor de afvalvrije agenda in de hele Europese Unie (en daarbuiten, aangezien veel niet-EU-netwerken momenteel op onze steun rekenen).
Vertel ons meer over een lopende campagne/activiteit waaraan u werkt?
Nu de European Circular Economy Agenda geïnspireerd is door de zero waste-visie en steeds steviger wordt, zijn er verschillende aspecten van de ‘zero waste-agenda’ die mij vrolijk bezig houden. Maar als ik de ene boven de andere zou mogen kiezen, zou ik zeggen dat de huidige definitie van EU-subsidieprogramma’s (in de eerste plaats de enorme bestedingscapaciteit van de EU-herstelfondsen) een relevant werkterrein is. De honderd miljard euro die klaar staat om naar Europa te stromen, kan onze samenleving in de hemel of in de hel veranderen, al naar gelang de middelen min of meer correct worden besteed. Tot dusver is de zero waste-beweging bijzonder succesvol geweest in het stimuleren van financiering in de goede richting, mede dankzij de zorgvuldige monitoring van alle acties op EU-niveau door Janek Vahk – Climate, Energy and Air Pollution Program Coordinator bij Zero Waste Europe – en andere leden van de ZWE-staf.
Er zijn andere relevante gebieden waar de zero waste-beweging en ik op Europees niveau aan werken, zoals chemische recycling, de juiste implementatie van de Single-Use Plastic-richtlijn en de noodzaak om strategieën te definiëren voor het beheer van restafval om verbranding te voorkomen.
Als er één ding was waar je graag om zou willen dat je werk bekend staat, wat zou dat dan zijn?
Op dit moment ben ik erg druk met het werken aan top-down strategieën (zoals werken op EU-niveau). Ik hou vooral van acties, campagnes en implementatie op het terrein. Daarom zou ik de Zero Waste Cities-programma, die ik beschouw als een pijler van de zero waste methodologische aanpak van Zero Waste Europe en zijn leden. Het werk met steden toont de echte operationele en economische levensvatbaarheid van afvalvrije programma’s! Wat mij in het bijzonder motiveert, zijn enkele proefprogramma’s die ik momenteel promoot (buiten de grenzen van mijn rol in Zero Waste Europe, maar er goed mee verbonden!) over verpakkingsvrije aankopen die steeds meer mainstream worden in Italië.
Hoe zou u de groei van de afvalvrije beweging in uw land omschrijven? Wat is jouw perspectief voor de toekomst?
Welnu, met meer dan 300 gemeenschappen die zich formeel hebben gecommitteerd aan een zero waste-plan, is Italië een van de bolwerken voor de zero waste-beweging. Dit is vooral de verdienste van Zero Waste Italy en de leidende rol van de oprichter en directeur, Rossano Ercolini. Ik voel me gezegend om betrokken te zijn en hen te helpen wanneer dat nodig is.
Nulafvalstrategieën hebben de groei van gescheiden inzameling, recycling en compostering in Italië ondersteund. Bij het bespreken van alles wat met Italië te maken heeft, moet men echter altijd de meningen nuanceren (aangezien in elke sector licht en schaduw zijn, beste en slechtste, meest en minst presterende situaties). Op dit moment zijn er enkele kerncijfers die laten zien hoe nul Italië ertoe heeft aangezet zijn afvalbeheersysteem in opmerkelijke mate te verbeteren met een gemiddelde gescheiden inzameling van 61,3% in 2019 (op de derde plaats van de andere EU-lidstaten). Maar bovenal wordt restafval geminimaliseerd; volgens onze statistieken hebben duizenden Italiaanse gemeenten nu een restafvalpercentage van minder dan 100 kg kg/persoon/jaar.
Een ander succesverhaal van de zero waste-beweging in Italië is Milaan. De stad heeft meer dan 1 miljoen inwoners en toch heeft ze momenteel het hoogste recyclingpercentage dankzij de volledige uitbreiding van stoeprandprogramma’s, inclusief voedselresten.
Om samen te vatten, op een grappige noot :), ik herinner mensen er altijd graag aan in openbare discussies of tijdens evenementen, dat in het begin van de jaren 90 de tegenstanders van de zero waste-beweging beweerden dat “Italianen zijn niet geschikt voor gescheiden inzameling en Italië zal nooit een gescheiden inzameling van meer dan 20% bereiken”. Toen, in de vroege jaren 2000, begonnen ze te zeggen: “nou, meer dan 50% gescheiden inzameling is niet haalbaar”. De laatste tijd beweren ze “we halen de EU-doelstelling van 65% gescheiden inzameling, maar gaan niet verder dan dit aantal”. Vandaag antwoord ik graag: “wel, heren, er komt een dag waarop u zult zeggen – meer dan 120% is niet mogelijk – en dat zal de enige keer zijn dat we het met elkaar eens zijn”. 🙂
Zero waste is een reis, geen bestemming.
Welke invloed heeft de huidige COVID-19-pandemie op uw werk? En de zero waste-beweging in jouw land?
Niet zo veel zou ik zeggen. Met behulp van wetenschappelijk bewijs waren we in staat sterke argumenten op te bouwen, die ook van invloed waren op de EU-richtlijnen voor gescheiden inzameling tijdens de COVID-19-crisis (deze richtlijnen bevestigden de cruciale rol van gescheiden inzameling en gerelateerde programma’s voor recycling/compostering). We waren ook in staat om een solide verhaal op te bouwen over herbruikbare producten versus eenmalig gebruik. In een notendop, we benadrukten hoe het virus overleefde op verschillende oppervlakken “hoe hoger de afhankelijkheid van eenmalig gebruik, hoe groter de omzet van materialen die van buitenaf in onze persoonlijke sfeer komen, wat ons kwetsbaarder maakt, niet veiliger”. Regeringen en gezondheidsautoriteiten pakten dit argument aan en legden veel verklaringen af om te benadrukken dat herbruikbare oplossingen net zo veilig waren – en zijn – als hun tegenhangers voor eenmalig gebruik, zo niet meer.
We waren ook succesvol in onze campagnes tegen het gebruik van handschoenen voor eenmalig gebruik, we hadden argumenten tegen hen aangevoerd als een “vals gevoel van veiligheid” en als een manier om het virus van buitenaf in winkels en supermarkten te brengen. Later in het jaar bracht de Wereldgezondheidsorganisatie een verklaring uit die volledig in lijn was met onze campagne! Daarom heeft Italië zijn eerdere verplichting om handschoenen voor eenmalig gebruik te gebruiken ingetrokken.
Nu werken we momenteel aan het promoten van herbruikbare gezichtsmaskers, volgens een “product-as-a-service”-model, dat wil zeggen door ze te huren, ze na gebruik in te zamelen, ze op een gecentraliseerde manier te ontsmetten en ze beschikbaar te stellen voor verder gebruik. Dit wordt ook volledig onderschreven door de gezondheidsautoriteiten onder een strikt monitoringprogramma (lees meer).
COVID-19 bracht ongetwijfeld nieuwe bedreigingen en uitdagingen met zich mee. Maar gelukkig waren we in staat om deze uitdagingen aan te gaan en ze om te zetten in nieuwe kansen voor nieuwe businessmodellen, in lijn met de zero waste-visie.
Zero Wasters, zijn altijd blij en nooit tevreden. WWe moeten ons kunnen verheugen en vieren wat we al hebben bereikt, want elke stap voorwaarts is een zegen. Maar we moeten ook de ambitie koesteren om te blijven verbeteren, want we moeten blijven lopen naar onze eindbestemming”
CreditSource link